Te jezuickie słowa „Ratuj Duszę Swoją” za sprawą „Gościa Niedzielnego” stały się hasłem przewodnim tegorocznego okresu Wielkiego Postu przeżywanego w Roku Miłosierdzia. Nie jest to hasło nowe, bo krzyże z takim napisem często stoją przy naszych drogach, a zwłaszcza bardzo często słowa te wyryte są na krzyżach misyjnych. Zapewne wielu z nas przechodzi obojętnie nie tyle obok krzyża, co tego napisu. A przecież tyle w nim prawdy o sensie naszego życia, tyle głębi myśli do rozwagi. W dzisiejszym, skomercjalizowanym świecie słowa te idą w poprzek współczesnym tendencjom. Kto by tam ratował duszę !. Cały wysiłek skierowany jest na ratowanie ciała. Sport, dieta, nowości medycyny, wszelkiego rodzaju programy profilaktyczne mają sprawić, że ciągle będziemy „piękni, zdrowi i młodzi”. Dusza tymczasem została zepchnięta na margines.
Przesłanie tegorocznego hasła jest niesamowicie ważne. Powinno on wyryć się w naszych sercach i z wielką mocą absorbować nasz rozum. Człowiek nie ma nic cenniejszego i ważniejszego w życiu od własnej duszy. Dusza jest najcenniejszym skarbem jaki otrzymaliśmy od Stwórcy i o ten skarb powinniśmy się troszczyć. Jezus pozwala nam wypływać na głębię i doświadczać srogich fal świata, ale nigdy nie pozwoli nam się utopić. Tylko Jezus nas ratuje. Tylko On ma tę moc, by wyciągnąć nas z bagna naszych grzechów i słabości. Jeśli ktoś myśli, że wygrzebie się z nich o własnych siłach, to z góry skazany jest na porażkę.
 |
„– Jezus: Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj, nie wszystko jeszcze stracone, wejdź w rozmowę z Bogiem swoim, który jest miłością i miłosierdziem samym. – Lecz niestety, dusza pozostaje głucha na wołanie Boże i pogrąża się jeszcze w większych ciemnościach. – Jezus wola powtórnie: Duszo, usłysz głos miłosiernego Ojca swego. Budzi się w duszy odpowiedź: Nie ma już dla mnie miłosierdzia. I wpada w jeszcze większą ciemność, w pewien rodzaj rozpaczy, który daje jej pewien przedsmak piekła i czyni ją całkowicie niezdolną do zbliżenia się do Boga. Jezus trzeci raz mówi do duszy, lecz dusza jest głucha i ślepa, poczyna się utwierdzać w zatwardziałości i rozpaczy. Wtenczas zaczynają się niejako wysilać wnętrzności miłosierdzia Bożego i bez żadnej współpracy duszy daje jej Bóg swą ostateczną łaskę. Jeżeli nią wzgardzi, już ją Bóg pozostawi w stanie, w jakim sama chce być na wieki. Ta łaska wychodzi z miłosiernego Serca Jezusa i uderza swym światłem duszę, i dusza zaczyna rozumieć wysiłek Boży, ale zwrócenie [się do Boga] od niej zależy. Ona wie, że ta łaska jest dla niej ostatnia, i jeżeli okaże jedno drgnienie dobrej woli – chociażby najmniejsze – to miłosierdzie Boże dokona reszty.” [św. s. M. Faustyna Kowalska „Dzienniczek”] |
Okazją do wejścia w rozmowę sam na sam z Bogiem miłosierdzia i ratowania swojej duszy są dla nas nabożeństwa wielkopostne (Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale) oraz Rekolekcje Wielkopostne, które w naszej parafii odbędą się w dniach 06-08.03.2016 roku. Poprowadzi je ks. Rafał Chajduga, pracujący aktualnie na Ukrainie. Program rekolekcji wygląda następująco:
REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE
06-08.03.2016 r.
Niedziela 06.03.2016 r.
8:00 – Msza Święta z nauką ogólną
10:00 – Msza Święta z nauką ogólną w Krzywopłotach
12:00 – Msza Święta z nauką ogólną
16:00 – Msza Święta z nauką ogólną
Poniedziałek 07.03.2016 r. (DZIEŃ SPOWIEDZI)
Spowiedź: pół godziny przed każdą Mszą Świętą
9:00 – Msza Święta z nauką ogólną
11:00 – Msza Święta z nauką ogólną
15:00 – Msza Święta z nauką ogólną w Krzywopłotach
17:00 – Msza Święta z nauką ogólną
Wtorek 08.03.2016 r.
9:00 – Msza Święta z nauką ogólną
11:00 – Msza Święta z nauką dla chorych
15:00 – Msza Święta z nauką ogólną w Krzywopłotach
17:00 – Msza Święta z nauką ogólną (Zakończenie Rekolekcji).