Kościół katolicki obchodzi 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego. Dzień ten w polskiej tradycji obchodzony jest jako święto Matki Bożej Gromnicznej. Jest to jedno z najstarszych świąt, znane już w Jerozolimie w drugiej połowie V wieku, zaś na Zachodzie przyjęło się pod koniec VII wieku. Do czasów posoborowej reformy Mszału w 1969 r. święto to nosiło nazwę „Oczyszczenia Maryi Panny” („In purificatione Beatae Mariae Virginis”). Święto Ofiarowania Pańskiego ma charakter wybitnie maryjny, będąc jakby podwójnym świętem, gdyż w dniu tym obchodzimy równocześnie święta Ofiarowanie Pana Jezusa oraz Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Zgodnie z żydowskim prawem, będącym pamiątką ocalenia pierworodnych synów Izraela podczas niewoli egipskiej, wszystko co pierworodne, należało ofiarowywać Bogu. Dotyczyło to także pierworodnego syna. Ludzi jednak nie można było ofiarować tak, jak to się robiło ze zwierzętami, stąd też dzieci wykupywano zaraz za symboliczną kwotę (5 syklów – równowartość zarobku za 20 dni). Obowiązywał również inny starotestamentowy obrzęd, nazywany oczyszczeniem. Poddawały się mu matki w czterdzieści dni po porodzie syna (80 dni po porodzie córki). Gdy upłynął ten termin matka była zobowiązana złożyć ofiarę z baranka i młodego gołębia lub z synogarlicy, jako ofiarę dla Boga. Jeśli jej na to nie pozwalało zbyt wielkie ubóstwo – zamiast baranka prawo dopuszczało ofiarowanie drugiego gołębia lub synogarlicy. Święta Rodzina przestrzegała wszystkich praw i zwyczajów żydowskiej religii. Dlatego czterdzieści dni po narodzeniu Pana Jezusa wszyscy troje — Jezus, Maryja i Józef — udali się do Jerozolimy i tam odbyli obie ceremonie.
 |
„Gdy wilki podchodziły pod zagrody, gdy burza szalała nad domami, przodkowie nasi oddawali się po opiekę Matki Bożej, paląc gromnice. Nam już wilki nie grożą. Nam już nie wilki grożą. Nam już pioruny nie grożą. Nam już nie pioruny grożą. W święto Matki Bożej Gromnicznej prosimy o to, aby nas wzięła w swoją opiekę. W opiekę przed ludźmi gorszymi niż wilki, przed nieszczęściami bardziej niespodziewanymi niż piorun.”. [ks. M. Maliński „Matka”] |
W Polsce tradycyjnie w ten dzień święci się gromnice, duże świece z pszczelego wosku. Dawniej podczas liturgii odbywała się procesja z zapalonymi świecami, a po powrocie do domu wypalano płomieniem gromnicy krzyż na belce stropu w głównej izbie. Zwyczaj święcenia gromnic zapoczątkowany w IX wieku swoje źródło miał w słowach proroka Symeona „światło na oświecenie pogan i na chwałę ludu Twego, Izraela.” (Łk 2, 32) wypowiedziane w świątyni podczas obrzędu przedstawienia. Gromnice były ze czcią przechowywane w każdym domu i często zapalane – wówczas, kiedy nadciągały gwałtowne burze, gradowe nawałnice, wybuchały pożary, groziła powódź, a także w chwili odchodzenia bliskich do wieczności. Były one znakiem obecności mocy Chrystusa – symbolem Światłości, w której blasku widziało się wszystko oczyma wiary.
Dziś świeca, to również nieodłączny znak chrześcijanina, który towarzyszy mu przez całe życie. Po raz pierwszy zapalamy ją dziecku w czasie chrztu świętego, następnie ze świecą wkraczamy w próg świątyni przyjmując I-szą Komunię św., aż wreszcie zapaloną gromnicę wręczamy tym, którzy kończą swój ziemski kres. Wskazuje więc w pewien sposób drogę, jaką mamy do przejścia jako chrześcijanie. Ta droga ma prowadzić nas od mroku do światła, od zła do dobra, od grzechu do łaski, od śmierci do życia. Jest ona znakiem zwycięskiego, zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, znakiem trwania przy Nim, znakiem nadziei, wiary, a zapalona oznacza czuwanie.
Święto Matki Bożej Gromnicznej zamyka cykl uroczystości związanych z objawieniem się światu Słowa Wcielonego. Kończy się w Polsce okres śpiewania kolęd, trzymania żłóbków i choinek – kończy się tradycyjny (a nie liturgiczny – ten skończył się świętem Chrztu Pańskiego) okres Bożego Narodzenia. Jednocześnie w dniu tym kościół powszechny obchodzi także ustanowiony w 1997 roku przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które poświęciły swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich. Pamiętajmy o nich w podczas naszej modlitwy w tym dniu.
W święto Ofiarowania Pańskiego Msze św. z poświęceniem gromnic w naszej parafii o godz. 9:00 i 17:00 (kościół) oraz o 15:00 (Krzywopłoty).