Powyższe słowa z pieśni Eucharystycznej bardzo pasują do uroczystości Bożego Ciała, kiedy to rzesze wiernych wychodzą w procesjach – w miastach i wioskach – aby niejako „pokazać” Chrystusowi miejsca swego codziennego życia i pracy, a także by wyznać wiarę w Jego Eucharystyczną obecność. Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (w tradycji ludowej zwane Bożym Ciałem) jest to święto obchodzone przez katolików ku czci Najświętszego Sakramentu. Obchodzone jest zawsze w czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej, 60 dni po Wielkanocy.
Boże Ciało to jedno z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim, sięgające swoimi początkami do przełomu XI i XII wieku. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto biskup Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, zaś pod koniec XIV wieku było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Od końca XV w. przy okazji tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono nieco później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75, zaś w Polsce pierwsze procesje eucharystyczne zaczęto odprawiać w XIV wieku, w Płocku i we Wrocławiu.
 |
„To czyńcie na moją pamiątkę. No to czynimy: Gromadzimy się wokół stołu i odprawiamy Ostatnią Wieczerzę w kształcie liturgicznym. I w ten sposób uczestniczymy w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, w Jego życiu. To czyńcie na moją pamiątkę. Gromadźcie się! przy stole moim! I nie po próżno, ale by radować sie z wszystkimi, którzy są radośni, by pocieszać tych wszystkich, którzy są smutni.” [„Wziął chleb i dawał im” – ks. M. Maliński] |
Obecnie pełna nazwa uroczystości Bożego Ciała to święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Do czasu reformy soborowej istniało osobne święto ku czci Najdroższej Krwi Chrystusa. Reforma liturgii z roku 1969 złączyła uroczystość Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa z uroczystością Bożego Ciała, automatycznie znosząc dotychczasowe święto z 1 lipca. Eucharystia to bowiem Najświętsze Ciało i Najświętsza Krew Pana Jezusa. Do roku 1955 obowiązywała oktawa Bożego Ciała. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy. Na zakończenie oktawy kultywowany jest do dzisiaj zwyczaj przynoszenia do kościoła wianków z ziół i kwiatów, które po poświęceniu przez kapłana zabierane są do domów. Wianki poświęcone w czasie oktawy Bożego Ciała są symbolem ludzkiej pracy, a także darów od Boga, które służą ludziom i wszelkim istotom na ziemi. Dawniej zawieszano je na ścianie, by chroniły od choroby i nieszczęść.
W uroczystość Bożego Ciała powracamy do owego „Czwartku”, który wszyscy nazywamy „Wielkim” — do dnia, w którym Odkupiciel po raz ostatni obchodził Paschę z uczniami: była to Ostatnia Wieczerza — dopełnienie żydowskiej wieczerzy paschalnej i początek liturgii eucharystycznej. Dlatego Kościół już przed wiekami wybrał czwartek, by obchodzić uroczystość Bożego Ciała — święto adoracji, kontemplacji i uwielbienia. Święto, podczas którego Lud Boży gromadzi się wokół najcenniejszego daru pozostawionego nam w dziedzictwie przez Chrystusa, wokół Sakramentu Jego obecności, i wielbi go, chwali w pieśniach, niesie go w procesjach ulicami miast i wsi.
Uroczysta procesja Bożego Ciała rozpocznie się w naszej parafii w czwartek 15 czerwca 2017 roku, bezpośrednio po Mszy św. odprawianej o godz. 9:00 i skieruje się ulicą Jurajską w kierunku Bydlina. Ołtarze poszczególne miejscowości przygotowują w tradycyjnie ustalonych miejscach, zaś do udziału w procesji zapraszana jest cała asysta: panie z Kół Gospodyń Wiejskich, strażacy, mężczyźni do niesienia chorągwi, dzieci pierwszokomunijne, dziewczynki do sypania kwiatów, ministranci oraz wszyscy wierni.
Zdjęcia z tegorocznych uroczystości Bożego Ciała, którym przewodniczył ks. dr Paweł Pielka, do obejrzenia w Galerii Zdjęć.